یکی از ضروری‌ترین عملیات در دندانپزشکی، قالبگیری از محیط دهان و دندان‌هاست. قالبگیری در دندانپزشکی جهت ایجاد یک مدل برای تشخیص شرایط دهان بیمار، ساختن یک تری اختصاصی، کراون موقت و یا برای ارسال به تکنسین‌های لابراتوار جهت ساخت یک کست از فک بیمار مورداستفاده قرار می‌گیرد. یکی از رایج‌ترین راه‌های قالبگیری محیط دهان، دندان‌ها و فک استفاده از تری‌های قالبگیری است. انواع تری نیم فک و تمام فک برای ارائه یک دیدگاه مناسب و دقیق از ناحیه موردنظر طراحی می‌شوند.

انواع تری‌های قالبگیری از نظر شکل ظاهری

1. Quadrant Tray: تری مناسب برای پوشش نیمی از قوس فک
2. Section Tray: تری مناسب برای پوشش دندان‌های قدامی
3. Full Arch Tray: تری مناسب برای پوشش قوس کامل فک

انواع تری‌های قالبگیری از نظر عملکرد

انواع تری‌های قالبگیری علاوه بر اینکه براساس شکل ظاهری به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند، از نظر جنس و عملکرد نیز در دو نوع مختلف در اختیار دندانپزشکان قرار گرفته و در تمام مراحل قالبگیری مورداستفاده قرار می‌گیرند.

تری‌هایی از جنس پلاستیک سخت، فلز یا فوم پلی استایرن در سایزهای استانداردی برای کودکان و بزرگسالان ساخته شده است. این تری‌ها ممکن است دارای سوراخ‌هایی باشند تا به ماده قالبگیری اجازه قفل شوندگی مکانیکی با تری را بدهند و یا اینکه صاف بوده و برای اتصال و نشست مطمئن روی تری، نیازمند چسب باشند. انواع تری‌های فلزی یا پلاستیکی سخت را می‌توان در مراحل قالبگیری اولیه، تهیه روکش موقت و قالبگیری نهایی استفاده کرد.

نوع دوم تری‌های قالبگیری به تری‌هایی اطلاق می‌شود که از رزین Light-Cured یا رزین اکریلی و یا رزین ترموپلاستیک ساخته شده‌اند. این نوع از تری‌ها به صورت اختصاصی جهت فیت شدن با دهان بیمار ساخته می‌شوند و در مراحل قالبگیری نهایی، تهیه روکش موقت و Vital Bleaching کاربرد فوق‌العاده‌ای دارند.